U bent bij CHT teksten aan het juiste adres als het om creëren gaat. Ik kan voor uiteenlopende producties aan de slag. Of het nu gaat om een relatiemagazine, personeelsblad, nieuwsbrief of eenmalige uitgave. Schakel mij in voor het verzorgen en uitwerken van interviews of andere redactionele bijdragen. Ik schrijf teksten voor brochures, folders of websites, geheel naar de wensen van uw organisatie. Met als doel: een mooi eindproduct en een tevreden klant. En, niet onbelangrijk, deadline is deadline.

* Interviews
* Redactionele bijdragen
* Columns
* Brochures
* Folders
* Nieuwsbrieven
* Content voor internetsites

Er is niets vervelender dan storende fouten in teksten. Slecht lopende zinnen, spellingsfouten en stijlfouten. Zij ontkrachten de boodschap die u wilt overbrengen. De lezer heeft ineens niet zoveel vertrouwen meer in uw product of dienst. Dat kost u klanten.

Heeft u teksten, bijvoorbeeld folders of webteksten, die een goede opknapbeurt kunnen gebruiken? Of bent u zelf niet helemaal zeker van de juiste spelling en wilt u graag dat er nog even iemand naar een tekst kijkt? Dan bent u bij mij aan het juiste adres. Ook als er haast bij is: voor correctiewerk vind ik altijd wel een gaatje.

Redigeren is meer dan alleen corrigeren. Het maken van pakkende koppen en intro’s valt daar bijvoorbeeld ook onder. Of het inkorten van teksten. Er passen immers maar zoveel woorden op een pagina…

Soms ‘loopt’ een artikel niet. Het is rommelig, de lezer verliest de lijn van het verhaal uit het oog en haakt af. Een frisse blik van een eindredacteur doet dan wonderen. Door meer structuur in het verhaal te brengen, slechtlopende zinnen in te korten of zelfs te schrappen, groeit het artikel uit tot wat het had moeten zijn. Eindredactie is een belangrijk onderdeel van het schrijversambacht waar ik me graag mee bezighoud.

Schrijven: iedereen doet het, lang niet iedereen kan het. Goed communiceren is meer dan alleen een aantal juist gespelde woorden rangschikken tot leesbare zinnen en alinea’s. Het gaat om de boodschap: komt die goed over bij de lezer? Het kiezen van vorm en stijl is niet eenvoudig. CHT teksten kan u hierbij helpen. Bent u op zoek naar een ervaren journalist/tekstschrijver in de Randstad, die voor uw organisatie aan de slag gaat? Heeft u een brochure of internetsite waarvan de tekst toe is aan een flinke opknapbeurt? Wellicht zoekt u een eindredacteur, die voor uw publicatie de puntjes op de i zet, zowel in de tekst als in de opmaak?

Zoek niet verder.
Mijn naam is Carine Harting. Kijkt u rustig even rond op mijn site. Komt u tot de conclusie dat ik de juiste persoon ben voor uw opdracht, neem dan contact met mij op.

Hoewel schrijven prioriteit heeft, heb ik ook contacten met vormgevers, drukkers en fotografen en kan ik uw drukwerkproductie begeleiden.

Mijn naam en leeftijd?
Ik ben Carine Harting, geboren in 1966. Getrouwd en woonachtig in Alphen aan den Rijn.

Opleiding?
Dat ik wilde schrijven wist ik al heel lang. Dat het de School voor de Journalistiek moest worden in Utrecht, stond ook vast. Maar mijn geduld werd danig op de proef gesteld. Na vier jaar loten – dat gebeurde nog in die tijd – werd ik in 1986 eindelijk toegelaten. Stages bij Utrechts Nieuwsblad en Migrantenomroep Mozaïek (Rotterdam). Specialisatie: TV. Afstudeeropdrachten: achtergrondartikelen voor krant/tijdschrift.

Werkervaring?
Ik heb veel schrijfervaring opgedaan als redacteur op de afdeling interne communicatie van Albert Heijn (hoofdkantoor Zaandam, 1994-1998). Bij GHS grafische producties en uitgeverij (1999-2008) heb ik redactioneel werk gecombineerd met productie & traffic. Ik schreef artikelen, redigeerde teksten en voerde eindredactie uit voor uiteenlopende klanten, zoals gemeenten, woningcorporaties, makelaars, scholen en diverse landelijke organisaties. Natuurlijk schreef ik voor eigen uitgaven, waaronder een maandelijkse makelaarskrant.

Lees verder

Klanten:

* Van Zuiden Communications, Alphen aan den Rijn (eindredactie Modern Medicine)
* Sylver Marketing Communicatie, Rotterdam (redactie De Hypotheker Thuis)
* GHS Publishing BV, Nieuwkoop (redactie publiekstijdschrift Godevaert)
* Reclame en Ontwerpbureau i-Matic, Leiden (diverse opdrachten)
* Habeko wonen, Hazerswoude-Dorp (onder meer (eind)redactie bewonersblad)
* VerheulCommunicatie, Alphen aan den Rijn (diverse redactie)
* Beentjes Teksten, Alphen aan den Rijn (diverse redactie)
* GHS Uitgeverij BV, Nieuwkoop (diverse (eind)redactie)
* Grafisch ontwerper Vormbreker, Nieuw-Vennep (diverse redactie)

Hieronder een aantal columns van mijn hand. Verschenen in Uw Makelaar, een makelaarskrant huis-aan-huis verspreid in de regio Rijnstreek.

[1] Mannen en tuinhuisjes
[2] Griekse gastvrijheid
[3] Over en uit

Wilt u meer weten over mijn werk of vrijblijvend een offerte aanvragen?

Stuur een e-mail naar carine@chtteksten.nl. Ik neem zo spoedig mogelijk contact met u op.

Mannen en tuinhuisjes

De politie was snel ter plaatse. Een jonge agent nam routineus de schade op. Dit was beslist geen breinbreker: een simpel gevalletje van kop-staart botsing. Waarbij onze auto zijn kop diep, díep in de staart van de voorganger had geboord. Weet niet eens wat er precies gebeurde, alles ging zo snel. Moest even niet opgelet hebben en bam! Daar stond ik stil. Een hevig sissend geluid kwam onder de gekreukelde motorkap vandaan, koelvloeistof stroomde over de weg.

We stapten uit en aanschouwden de ravage. Tenminste, ik liep naar wat eens de glanzende motorkap van onze auto was geweest, terwijl mijn man naar het aanhangwagentje achter de auto snelde, om ons vrachtje te controleren. ‘Gelukkig’, riep hij van een paar meter afstand. ‘Het huisje is nog heel.’

Dat was meer dan dat ik over onze auto kon zeggen. De andere bestuurder, een vriendelijk ogende vijftiger, was naast me komen staan en schudde zacht zijn hoofd, terwijl hij onafgebroken ‘oei, oei, oei’ mompelde. Zijn schoenen schoven over de glassplinters van de koplampen. Zijn oei, oei betrof met name onze schade. Het meest getroffen was ik door de bumper. Die hing er zo scheef en zwaar gewond bij, bijna helemaal losgerukt van de auto. Ik hoorde hem jammeren ‘Ooh, pijn. Ik houd het echt niet langer meer, hoor!’en voegde woord bij daad. Rammelend kletterde hij op het asfalt.

Lees verder

Vervolg werkervaring
Daarnaast verzorgde ik de inkoop en verkoop van drukwerk en begeleidde de totale opdracht voor de klant. Sinds 2006 ben ik eindredacteur van het publiekstijdschrift Godevaert (sloepen, vletten & lifestyle), een uitgave van GHS publishing bv. In januari 2009 heb ik de stap gemaakt om als freelance journalist/tekstschrijver de markt op te gaan, onder de naam CHT teksten.

Interesses?
Film: Juno, Little Miss Sunshine, Matrix en hele oeuvre van Al Pacino.
Muziek: o.m. Marillion, Lifehouse, A Balladeer.
Reizen: landen Amerika en Griekenland, stad New York.
Literatuur: John Irving, Harry Mulisch, Nick Hornby.
Ik schrijf gedichten en korte verhalen.

Terug naar vorige pagina

Griekse gastvrijheid

De gescheurde witte pleisterlaag laat grote delen van de kale muur zien. Het huis is gebouwd met keien uit het riviertje, dat een paar honderd meter verderop langs het dorp loopt. De voordeur hangt wat scheef, waarschijnlijk omdat de muren allang niet meer waterpas zijn. Of het houten balkonnetje boven ons hoofd nog bedoeld is om op te staan, is niet helemaal duidelijk.

Het authentieke Griekse huisje staat in een nauw straatje ergens in een dorpje op zo’n 50 kilometer ten zuiden van Athene. De nietsontziende brandende zon maakt dat we alleen nog in de vroege ochtend of op de late avond naar buiten durven. Als het echt niet anders kan, zoals vandaag, lopen we zo dicht mogelijk langs de huizen om maar in de schaduw te blijven. Maar eigenlijk maakt dat niet veel verschil. Het is alsof je de hitte kunt ruiken. Een kruidige, ietwat stoffige geur, met hier en daar een vleugje zweet en brandlucht.

Ik glijd voorzichtig met mijn hand over de pleisterlaag, die warm en korrelig aanvoelt. We zijn helemaal alleen hier buiten. Slechts een mager zwart katje dribbelt over de stoffige straat, op zoek naar een koele plek om te slapen. Net als de meeste inwoners van dit dorp doen; slapen. Die komen pas laat in de middag weer tot leven als de verzengende hitte wat afneemt. Hoe ziet zo’n huisje ervan binnen uit? De scheve houten deur staat op een kier en draait krakend open, als de eerste de beste doodskist in een verlaten vampierslot net na zonsondergang. Onze ogen moeten wennen aan het donker van het huis en daarom zien we haar waarschijnlijk niet meteen.

Lees verder

Over en uit

Het is nog een hele toer om alle items van de lijst bij elkaar te krijgen. Welke lijst? De lijst met overlevingsspullen die elke verstandige Nederlander in huis zouden moeten hebben, volgens minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken. Handzaam verpakt in een pakket onder de trap, of in een kunststoffen zeilton die ook nog eens drijft. Want, zo redeneert de minister, de tijd van onbezorgdheid is anno 2008 definitief voorbij. We moeten serieus rekening houden met de mogelijkheid van een terroristische aanslag, natuurramp en/of dodelijke epidemie. Gelukkig hoeven we niet lijdzaam af te wachten, want met enige voorbereiding biedt u alle ellende het hoofd. Download uw boodschappenlijst voor een verantwoord samengesteld noodpakket van de site www.heeftualeennoodpakket.nl en begin vandaag nog met het verzamelen van overlevingsitems. Zoals de aanzwengelradio. Handig als het hele land ingesneeuwd raakt of als een gek zich opblaast in de journaalstudio in Hilversum. Wat ook niet mag ontbreken zijn watervaste stormlucifers. Hoogwater heeft ons al eens eerder op gruwelijke wijze verrast. ‘Hadden we toen maar stormlucifers gehad’, zullen ze daar in Zeeland denken. ‘Of die zeilton.’ Wij hier in het Groene Hart zijn sowieso reddeloos verloren als het water stijgt. Maar een laatste sigaretje aansteken lukt dan nog wel. In het overlevingspakket mogen kaarsen, zaklamp, batterijen, EHBO-doos en touw natuurlijk niet ontbreken. Deze items heb ik sneller gevonden, dan de aanzwengelradio en watervaste stormlucifers. Ik hoef er niet eens de deur voor uit, want wie wat bewaart, heeft wat. Alleen over het soort ‘touw’ heb ik getwijfeld. Bedoelen ze visdraad? Kan me voorstellen dat die van pas komt als je onverhoopt snel door je voorraad eten heen bent...

Lees verder

Dit was allemaal de schuld van dan stomme tuinhuisje! Jarenlang had ik het weten te voorkomen, maar nu was de put met oneindige excuses toch echt drooggevallen. Dus, toen mijn man voor de zoveelste keer vroeg ‘Wanneer kopen we eens een tuinhuisje?’ bleef het stil in mijn hoofd. Ik wist echt niets meer te verzinnen waarom we geen tuinhuisje zouden kopen. Ik staakte mijn verzet en kromp ineen toen hij enthousiast riep: ‘Mooi! Dan gaan we er vandaag nog eentje kopen.’

Op naar het tuincentrum, waar ze tot mijn verbazing een groot assortiment huisjes hadden opgebouwd. Het begon eenvoudig, met een klein vierkant ‘tuingereedschap hutje’, gevolgd door een iets groter rond huisje zonder ramen, naar een vierkant huis met raam en daarna werden het ware chalets, met veranda’s, buitenkeukens en zelfs slaapkamers. Allemaal verkrijgbaar als bouwpakket en, net als bij Ikea, zo uit voorraad mee te nemen. Ik heb van een afstand toegekeken hoe mijn man op basis van budget, formaat en functionaliteit zijn uiteindelijk keuze maakte uit de rij blankhouten tuinhuisjes. Het werd een ruime blokhut met twee ramen aan de voorzijde, een bescheiden houten terras en een prachtig schuin dak. Ik had hem in tijden niet zo gelukkig gezien als nu. Mannen en tuinhuisjes? Wat is dat toch. Personeel van het tuincentrum hielp ons met het beladen van de aanhanger. Ik bood aan te rijden, zodat mijn man achterstevoren kon zitten om het grote pakket in de gaten te houden. Goed, de rest weet u. Hoe kregen we nu dat huisje thuis? Nou, onder heuse politiebegeleiding. De ogen van de jonge politieagent glommen toen we hem vertelden wat ons vrachtje was. Zeker, hij kende dat oerverlangen, voelde die diep gewortelde behoefte: een echte man zorgde nu eenmaal voor onderdak. Binnen een minuut hing de aanhanger achter de patrouillewagen en bleef onze auto total loss in de berm staan.

CH - Terug naar 'Werk'

De oude, van top tot teen in het zwart geklede, vrouw drukt met haar door reuma aangetaste handen op een lichtknop. Zoemend springt achterin de gang een lamp aan. Gedrieën kijken we elkaar in de ogen, ieder de afweging makend of we nu moeten gillen of lachen. Natuurlijk kan je niet zomaar binnen stappen, maar stiekem hoop ik dat ze ons even in haar gang duldt.

Het is hier zoveel koeler dan buiten; kunnen we even op temperatuur komen. Dan lacht ze haar gezicht in rimpels en gebaart dat we haar moeten volgen. Van haar Grieks kunnen we geen chocola maken. Maar als we in de keuken op de gammele stoeltjes worden gedrukt, en ze de koelkast opentrekt, maakt haar gebrabbel niet meer uit. De karaf zelfgemaakte ijsthee wordt met veel enthousiasme soldaat gemaakt. Daarna mogen we rustig even rondkijken in haar patiotuintje. Een ware oase van kruiden en olijfbomen. Terracotta potten vol bloeiende planten, waarvan ik er helaas geen één herken. Vlinders en bijen bewonen deze tuin. Om de pergola kronkelt een witte druif. Ze heeft de tuintegels natgemaakt, waardoor het er aangenaam koel is. Een waar paradijsje. Haar glimmende oogjes lachen, ze is zichtbaar trots op haar tuintje. Blij dat ze het eindelijk ook eens aan anderen kan laten zien. Een uur later trek ik de krakende deur weer in het slot en staan we nog even nagenietend van de Griekse gastvrijheid stil voor het huis. Totdat de hitte ons weer verder drijft.

CH - Terug naar 'Werk'

Over en uit

Een dun touwtje, een dikke lijn waarmee je een boot vastlegt of een kabel? Ik heb een rol dun touw én een bolletje roze wol, van lang, lang geleden. Daar moeten we het maar mee doen, lijkt me. Voor de isolatiedekens en het Zwitsers zakmes moet ik toch weer de deur uit. Ik zal u zeggen, wanneer je zo met dreiging en overleven bezig bent, stap je niet zo maar meer de straat op. Nee, want buiten dreigt gevaar. Onder elke auto kan een bom hangen. Elke flatbouw is een potentieel doelwit voor laagvliegende vliegtuigen en die dame achter de kassa bij de HEMA met waterige ogen en een loopneus zou wel eens iets verschrikkelijks onder de leden kunnen hebben. Gewapend met mijn aanzwengelradio, mondkapje en valhelm begeef ik mij via allerlei omwegen om achtervolgers in verwarring te brengen, naar het centrum en vind op de kampeerafdeling van de V&D het zakmes en de isolatiedekens. Blijkt dat ik eigenlijk ook nog een SOS-vlaggetje met fluitje nodig heb, maar ik weiger nog een keer mijn leven te wagen. Jammer, maar hier in huis moeten we het zonder SOS-vlaggetje doen. Onderaan de lijst volgt tot slot nog een overzicht van allerhande etenswaren en water. Per persoon sla je minstens drie liter water in en eten moet vooral ingeblikt zijn. Ik plaats een grote bestelling op AH.nl. Dat scheelt me sjouwen en ik kan veilig binnen blijven. En nu? Afwachten maar, denk ik. Voorlopig waag ik me niet meer naar buiten. Ik verschans mij samen met het overlevingspakket onder de trap en zoek op de aanzwengelradio naar eventuele noodsignalen. Rest mij nog een vaarwel. Over en uit.

CH - Terug naar 'Werk'